De "regel van derden" is een concept dat u zult gebruikenvindt u in veel inleidende boeken en handleidingen over fotografie. Het idee is dat je je een raster voorstelt dat je compositie op deze manier verdeelt in derden, zowel verticaal als horizontaal. (Hoewel sommige camera's nu een rooster voor u overlappen).
Vermoedelijk is een sterke compositie er een waar debelangrijke elementen zitten zo dicht mogelijk bij het snijpunt van de derden, of de derde lijnen, omdat dat is waar de ogen van een kijker op natuurlijke wijze worden getekend. Hier is die foto zonder de lijnen.
Ja, het is een behoorlijk goede foto. De skiër en de belangrijkste bergtop bevinden zich beide op de eerste verticale derde lijn, elk op een kruising met de tweede horizontale derde lijn. De tweede bergtop ligt mooi op de tweede verticale derde lijn dicht bij een kruispunt. Dus, is het een goede foto omdat het zo goed past bij de regel van derden? Laten wij het uitzoeken.
De problemen met de regel van derden
Oké, het antwoord is nee. De regel van derden is eigenlijk een vrij zwakke compositorische richtlijn. Het doet meer om te voorkomen dat je slechte fouten maakt dan om je te begeleiden bij het maken van sterke composities.
Een goede compositie is veel meer dan alleenhet plaatsen van de belangrijkste delen van uw afbeelding op willekeurige punten op een rooster. Dingen zoals contrast, kleur, hoofdlijnen en gezichten van mensen - en vooral hun ogen - allemaal direct waar iemand zal kijken.
Een ander groot probleem is dat je een derde raster over bijna elke afbeelding kunt slaan en belangrijke onderdelen kunt vinden die onder een van de derde lijnen zitten. Zoals deze afbeelding.
En deze afbeelding.
Kunt u een argument voeren dat de regel van derdenraster past hen? Natuurlijk, maar de afbeeldingen kunnen ook op een dozijn andere manieren worden bijgesneden, en je zou nog steeds kunnen beweren dat de regel van de derde past. Zoals ik boven aan deze sectie zei, voorkomt de regel van derden dat je enkele grote fouten maakt in plaats van tot goede fouten, dus laten we eens kijken naar die fouten.
Wat de regel van derden doet
Het beste wat de regel van derden doet, is dat u uw onderwerp niet te dicht bij de rand van het kader plaatst of, erger nog, afsnijdt langs de rand van het kader zoals deze vreselijke compositie hieronder.
Het voorkomt ook dat u uw onderwerp zonder goede redenen te centraal plaatst. Centrale composities kunnen geweldig werken als je weet wat je doet, maar zijn vaak een beetje plat en saai.
Zoals u kunt zien, is de regel van de samenstelling van derden veel sterker.
Wanneer je begint, is de regel van derden een handige richtlijn, maar je moet je er niet blindelings aan houden. Laten we eens kijken naar een betere aanpak.
Een betere benadering van compositie
Compositie is een ongelooflijk complex onderwerp. Er zijn veel subtiele dingen die je ogen kunnen begeleiden. Voor een echte masterclass hoef je niet verder te kijken dan de grote schilders zoals DaVinci, Van Gogh en Picasso: ze gebruikten zeker niet alleen de regel van derden. Dit artikel kan nergens in de buurt komen, maar laten we eens kijken naar mijn originele compositie voor de skiërfoto.
Zoals gewoonlijk past de regel van derden sorta nogal, maar dat maakt het niet tot een sterke compositie.
Er zijn hier drie dingen aan de hand die jouw trekkenogen direct naar de skiër, Will: de hoofdlijnen, het onderwerp-achtergrondcontrast en de kleur. Het is ook een goed uitgebalanceerd beeld waarbij de voorgrond, bergen en lucht ongeveer evenveel ruimte krijgen.
Hier zijn alle belangrijke lijnen in de afbeelding.
Zoals je kunt zien, leiden ze allemaal je ogen rechtstreeks naar de focus van het beeld: Will en de hoofdberg achter hem.
Onze ogen worden aangetrokken door contrastgebieden enheldere, verzadigde kleur. Will zit op het kruispunt tussen de heldere voorgrond en de donkerdere bergen en lucht. Hij is ook het enige oranje ding in een andere wijze monochrome blauwe scène. Het is onmogelijk om ergens anders te kijken dan naar hem.
Sommige van deze factoren zijn ook aanwezig in de afbeelding die is bijgesneden tot de regel van derden, maar wat deze afbeelding zo veel beter maakt, is de sterke diagonaal en de extra ruimte voor Will.
Die primaire diagonaal voegt een enorme hoeveelheid toe aan debeeld. Niet alleen leidt het je ogen recht naar Will, maar het scheidt netjes de voor- en achtergrond en geeft je een idee van hoe steil de helling was. De ruimte voor Will draagt bij aan het gevoel van snelheid: hij gaat de lege ruimte in. Het maakt hem ook kleiner in het frame, dus benadrukt het gevoel in de bergen te zijn waar ik naar op zoek was. Hoewel de regel van een derde opname niet slecht is, is het dit soort dingen dat een geweldige foto maakt.
Verder gaan met uw composities
Hopelijk heeft dit artikel je een voorproefje gegevenhoeveel meer is er aan compositie dan alleen een denkbeeldig raster van derden tekenen. We hebben al gekeken naar het vullen van het frame en het gebruik van beperkte kleurenpaletten hier op How-To Geek. Je kunt ook spelen met enkele van de bovenstaande technieken en zien hoe deze werken met je afbeeldingen. Mijn favoriete compositiemiddel is Canon of Design; veel van hun spullen worden betaald, maar er zijn nog steeds een aantal geweldige gratis artikelen.
