Linux-distributies zijn niet alleen de Linux-kernel. Ze bevatten allemaal andere kritieke software, zoals de Grub-bootloader, Bash-shell, GNU shell-hulpprogramma's, daemons, X.org grafische server, een desktopomgeving en meer.
Al deze verschillende programma's zijn ontwikkeld doorverschillende, onafhankelijke ontwikkelingsgroepen. Ze worden gecombineerd door Linux-distributies, waar ze bovenop elkaar bouwen om een compleet 'Linux'-besturingssysteem te maken. Dit is anders dan Windows, dat volledig door Microsoft is ontwikkeld.
bootloader
Wanneer u uw computer aanzet, is die van uw computerBIOS- of UEFI-firmware laadt de software van uw opstartapparaat. Het eerste programma dat met elk besturingssysteem wordt geladen, is de bootloader. Met Linux is dit meestal de Grub-bootloader.
Als u meerdere besturingssystemen heeft geïnstalleerd,Grub biedt een menu waarmee u kunt kiezen tussen hen - bijvoorbeeld, als u Linux hebt geïnstalleerd in een dual-boot configuratie, kunt u Linux of Windows kiezen tijdens het opstarten.
Grub kan je Linux-systeem bijna opstartendirect als je maar één besturingssysteem hebt geïnstalleerd, maar het is er nog steeds. Grub verwerkt het proces van het daadwerkelijk opstarten van Linux, geeft opdrachtregelopties uit en stelt u in staat Linux op andere manieren op te starten voor probleemoplossing. Zonder een bootloader zou een Linux-distributie niet opstarten.
De Linux-kernel
Het precieze stukje software Grub boots is deLinux-kernel. Dit is het gedeelte van het systeem dat eigenlijk 'Linux' wordt genoemd. De kernel is de kern van het systeem. Het beheert uw CPU, geheugen en invoer- / uitvoerapparaten zoals toetsenbord, muizen en beeldschermen. Omdat de kernel rechtstreeks met de hardware spreekt, maken veel hardwaredrivers deel uit van de Linux-kernel en worden ze erin uitgevoerd.
Alle andere software draait boven de kernel. De kernel is het software-onderdeel op het laagste niveau, dat interfacet met de hardware. Het biedt een abstractielaag boven de hardware, waarbij alle verschillende hardware-eigenaardigheden worden aangepakt, zodat de rest van het systeem er zo weinig mogelijk om kan geven. Windows gebruikt de Windows NT-kernel en Linux gebruikt de Linux-kernel.
daemons
Daemons zijn in wezen achtergrondprocessen. Ze beginnen vaak als onderdeel van het opstartproces, dus ze zijn een van de volgende dingen die na de kernel worden geladen en voordat je je grafische inlogscherm ziet. Windows verwijst naar dergelijke processen als "services", terwijl UNIX-achtige systemen ernaar verwijzen als "daemons".
Bijvoorbeeld, Crond, die gepland beheerttaken, is een daemon - de d aan het einde staat voor "daemon". syslogd is een andere daemon die traditioneel uw systeemlogboek beheert. Servers, zoals de sshd-server, worden als daemons op de achtergrond uitgevoerd. Dit zorgt ervoor dat ze altijd actief zijn en luisteren naar externe verbindingen.
Daemons zijn in wezen alleen achtergrondprocessen, maar het zijn processen op systeemniveau die u over het algemeen niet opvalt.
De schelp
De meeste Linux-systemen gebruiken standaard de Bash-shell. Een shell biedt een opdrachtprocessorinterface, waarmee u uw computer kunt besturen door opdrachten in een tekstinterface te typen. Shells kunnen ook shellscripts uitvoeren, een verzameling opdrachten en bewerkingen die worden uitgevoerd in de volgorde die in het script is opgegeven.
Zelfs als u alleen een grafisch bureaublad gebruikt, zijn shells actief en worden deze op de achtergrond gebruikt. Wanneer u een terminalvenster opent, ziet u een shell-prompt.
Shell-hulpprogramma's
De shell biedt een aantal standaard ingebouwde opdrachten,maar de meeste shell-opdrachten die Linux-gebruikers gebruiken, zijn niet ingebouwd in de shell. Commando's die zo kritisch zijn als de cp-opdracht voor het kopiëren van een bestand, de opdracht ls voor het weergeven van bestanden in een map en de opdracht rm voor het verwijderen van bestanden maken deel uit van het GNU Core Utilities-pakket.
VERWANT: Het grote debat: is het Linux of GNU / Linux?
Linux-systemen zouden zonder deze niet werkenkritische hulpprogramma's. In feite maakt de Bash-shell zelf deel uit van het GNU-project. Daarom is er controverse over de vraag of Linux echt 'Linux' of 'GNU / Linux' moet worden genoemd. Critici van de naam 'Linux' wijzen er terecht op dat er veel meer software naar typische Linux-systemen gaat, wat vaak niet wordt erkend. Critici van de naam "GNU / Linux" wijzen er terecht op dat een typisch Linux-systeem ook andere kritieke software bevat die de naam "GNU / Linux" niet omvat.
Niet alle shell-hulpprogramma's en opdrachtregelprogramma's worden ontwikkeld door het GNU-project. Sommige opdrachten en terminalprogramma's hebben elk hun eigen project.
X.org grafische server
Het grafische bureaubladgedeelte van Linux maakt geen deel uit van de Linux-kernel. Het wordt geleverd door een type pakket dat bekend staat als een "X-server", omdat het het "X-venstersysteem" implementeert dat vele jaren geleden is ontstaan.
Momenteel is de populairste X-server - ofgrafische server - is X.org. Wanneer u een grafisch inlogvenster of bureaublad ziet verschijnen, is dat X.org zijn magie. Het gehele grafische systeem wordt beheerd door X.org, dat aansluit op uw videokaart, monitor, muis en andere apparaten.
X.org biedt niet de volledige desktopomgeving, alleen een grafisch systeem waarop desktopomgevingen en toolkits kunnen bouwen.
Desktopomgeving
VERWANT: Linux-gebruikers hebben een keuze: 8 Linux Desktop-omgevingen
Wat je echt gebruikt op een Linux-desktop is eenbureaubladomgeving. Ubuntu bevat bijvoorbeeld de Unity-desktopomgeving, Fedora bevat GNOME, Kubuntu bevat KDE en Mint bevat over het algemeen kaneel of MATE. Deze bureaubladomgevingen bieden alles wat u ziet - de bureaubladachtergrond, panelen, venstertitelbalken en randen.
Ze bevatten meestal ook hun eigen hulpprogramma'sgebouwd om te passen in de desktopomgeving als geheel. GNOME en Unity bevatten bijvoorbeeld de Nautilus-bestandsbeheerder die is ontwikkeld als onderdeel van GNOME, terwijl KDE de Dolphin-bestandsbeheerder heeft die is ontwikkeld als onderdeel van het KDE-project.
Desktop-programma's
Niet elk desktopprogramma maakt deel uit van een desktopmilieu. Firefox en Chrome zijn bijvoorbeeld desktop-agnostisch. Het zijn gewoon programma's die normaal op elke desktopomgeving kunnen worden uitgevoerd. OpenOffice.org is ook een andere reeks programma's die niet gebonden is aan een bepaalde desktopomgeving.
Je kunt elk Linux-desktopprogramma in elk programma uitvoerendesktopomgeving, maar degenen die zijn ontworpen voor bepaalde desktopomgevingen kunnen er misplaatst uitzien of slepen in andere processen. Als u bijvoorbeeld probeerde GNOME's Nautilus-bestandsbeheer op KDE uit te voeren, zou het niet op zijn plaats lijken, zou u verschillende GNOME-bibliotheken moeten installeren en waarschijnlijk GNOME-desktopprocessen op de achtergrond starten wanneer u het opent. Maar het zou draaien en bruikbaar zijn.
Linux-distributies voeren de laatste stapstappen uit. Ze nemen al deze software, combineren het zodat het goed samenwerkt en voegen hun eigen noodzakelijke hulpprogramma's toe. Distributies maken bijvoorbeeld hun eigen installatieprogramma's voor besturingssystemen, zodat u Linux kunt installeren, evenals pakketbeheerders voor het installeren van extra software en het bijgewerkt houden van uw geïnstalleerde software.
Image Credit: tao mai op Flickr
